Monthly Archives: March 2008

  เงา วิ่งตามเจ้าของเงาเงา หยุดตามเจ้าของเงาเงา เห็นได้เวลามีแสง แต่มีใครเคยสนใจ เงา บ้างไม๊ถ้า เงา จะอยู่หรือหายไป   เราอยากเป็นได้แค่ เงา งั้นหรือ   ที่มา : บานาน่า กัทลี

20080329  เงา   อาทิตย์นี้จะเรียกได้ว่าจิตตกท้างอาทิตย์เลยได้ไม๊เนียะ สงสัยวันจันทร์มันปะเดิมมาไม่ดี   เมื่อวานปิยนันท์ก็เซ็งจัด จัด (อีกแล้ว) หนีกลับซะเลย  โหลดงานก็ยังไม่เสร็จ แต่ไม่ไหวแล้วอ่ะ ออยจัง ฝากด้วยนะถ้างานโหลดเสร็จแล้วปิดเครื่องให้ด้วยนะ อย่าลืมนะ   ฝากฝังกันดีแล้วเชียวนะ พอเช้ามาทำงาน โอ้โหเฮะ ไรเนียะ ออยจังดันหนีกลับตาม ง่ะ ผลก็คือ ไอพีมาเพียบเลย นี่ขนาดบอกญาติโยมสนิทๆ ไปหมดแล้วนะว่าไม่ได้ปิดเครื่อง  อาไรล่ะเนียะ เพื่อนขาจร มารุมคิดถึงไรกันวันนี้!!   แล้วด้วยความที่เมื่อวานก่อนกลับดันไอพีทิ้งท้ายกะตู่ไว้ ทำให้เค้าห่วงซะง้าน ร้อนถึงตู่วันนี้ต้องโทรมาถามไถ่อาการ ไม่ได้ระบายไรเล้ย  แค่ฟังตู่เมาท์คนสนิทให้ฟัง ก้อสบายใจขึ้นเยอะ หุหุ ขอบใจนะเพื่อนฉาน ในทางกลับกันตอนตู่ไม่สบายใจเรารู้สึกว่าช่วยไรไม่ได้เลย  คิดแล้วอนาจตัวเอง   … Continue reading →

20080327-ร้ายขึ้นทุกวันเลยฉัน   ทำงานอยู่ดีดี๊ หันหน้ามาสบตาพี่นะหน่อยเดียว ก็ตั้งวงสภากาแฟกันซะงั้นมาอัพเดทข่าวบันเทิงกันหน่อยละกัน พอเป็นกะสัยจากซ้อไร้อันดับ เหอะ ๆ   จังหวะนี้ต้องนี่เลยข่าวน้องเคโระกะว่าที่คุณแม่ซะมี  มันก็บอกไม่ได้เนาะว่าใครถูกใครผิด จิง ๆ มันก็ครอบครัวใครครอบครัวมันอ่ะนะ แต่ปะเด็นที่น่าเอามาคิดก็คือ แล้วถ้าเจอกะตัวเองล่ะ จาทำไง    เครียดเลยทีนี้   ถ้ามองในแนวว่า ว่าที่สะใภ้ร๊าย ร้าย อันนี้ก็โอเค ตัวใครตัวมัน  แต่ถ้ามันออกมาแนวคุณว่าที่สะใภ้ก็ใช่จะร้าย แต่คุณแม่หวงลูกชายเลื๊อเกิน อะไรมันจะเกิดขึ้นล่ะทีนี้ ทำดีแค่ไหนก็คงไม่เข้าตาหรอกม้าง และถ้าเจอแม่แนวนี้ คุณสะใภ้ก็คงต้องเป็นสะใภ้ที่แม่เล็งไว้ให้แล้วว่าถูกใจแม่ แล้วถ้าบังเอิ๊ญ บังเอิญ คุณลูกชายก็ร๊ากแม่ ลูกแหง่เหลือเกิน  ทีนี้ก็เจริญกันเลยทีเดียว จาตัดใจเลิกได้ไม๊เนียะ  ไม่ใช่ปัญหาของคนสองคน แต่เพราะคนที่สามทำให้ต้องเลิก  ซวยกันไป   … Continue reading →

20080323 อา. อากาศมันร้อนได้ใจจิง ๆ   ห้องก็ทาสีเสร็จไปเป็นอาทิตย์แล้ว แต่อะไรที่กองๆไว้ป่านนี้ก็ยังไม่ได้เก็บเลย อยู่ไงอยู่งั้น เป็นแม่บ้านแม่เรือนซะจิงจิ๊ง  เฮ่อ เอาวะ  ส-อา นี้จัดการซะหน่อย หุหุ ตั้งใจได้ 10 นาที วอกแวกซะหลายชั่วโมง ^^   ภารกิจแรกเลยก็คือการเอาหนังสือมารวม ๆ เป็นกองเดียวกัน แล้วเดี๊ยวว่างๆ (เมื่อไรก็เมื่อนั้นแล่ะ)มานั่งคัดอีกที อันไหนไม่อ่าน ไม่สนใจแล้วว่าจาเอาไปขายซะหน่อย  ตัดใจ ๆ  เบื่อๆ กองหนังสือก็หันมาจัดตู้เสื้อผ้า  ได้เสื้อผ้าไปบริจาคอีกหลายถุงกันเลยทีเดียว กำจัดไม่หมดไม่สิ้นซะที  ไม่ใช่สิ  ต้องบอกว่าตัดใจบริจาคหมดไม่ได้ซะที  ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้ใส่จะเสียดายอะไรก็ไม่รุ  แต่ก้อยังดีที่ตอนนี้ข่มใจไม่ซื้อเพิ่มได้ สู้ๆ   … Continue reading →

20080316 รมณ์ดี หุหุ ในที่สุดภารกิจก็จบสิ้นซะที เป็นการทาสีห้องที่ยาวนานมั่กๆ   … เมื่อวานก็นั่งอ่านหนังสือเพลิน ๆ เงยหน้าขึ้นมา  เว้าๆๆๆๆ ว้าวววววว  สีเขียว  สวยจังเลย.. เห็นแล้วสดใส มองไปกี่ทีก็อารมณ์ดี เป็นบ้าไปแล้วม้างเนียะฉาน สมแล้วที่พี่อ๋อเค้าบอกว่าเป็นสีดี   อืม ไม่รุคิดเองเป่าอ่ะนะ เห็นได้ในพริบตาก็คือ อารมณ์ปิยนันท์ดีขึ้นเยอะเลย  ใจเย็นลงทันตา วันนี้ก็ครึ้มอกครึ้มใจจัดห้องใหม่ มีความสุขที่ซู้ด  ^^   ร่าเริงจัดห้องทั้งวัน เพิ่งจัดห้องรับแขกสำเร็จที่เดียวเอง ตั้งแต่เช้า เล็งแล้วเล็งอีก ลองแล้วลองอีก แล้วก็ได้รู้ว่าการจัดห้องให้สวยงามคืออย่าให้มันมีไรเลยในห้องเนียะ สวยที่สุด 😛  แล้วปิยนันท์ก็จัดการยกสมบัติย้ายไปเก็บซ่อนที่อื่นหมด(เอาไปกองรกที่อื่นน่ะ)  แล้วก็ได้ห้องรับแขกที่โล้ง โล่งแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน คือทั้งห้องหลือแต่โซฟาและก้อทีวี  นี่ถ้าปิยนันท์หาทางกำจัดโซฟาได้ ห้องมันคงสวยสุดยอดเลย … Continue reading →

  " Pooh " " Yes,Piglet ? " " Nothing,I just want to be sure of you!! "       สังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้า ควรเป็นพูห์หรือเปล่าที่ควรจะเป็นคนขอเสียงพิกเล็ทว่ายังเดินตามมาหรือไม่มันเป็นความกังวลของพิกเล็ทเองหรือเปล่า …ที่กลัวว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็ก ๆอย่างเขา     ——————————————————– ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ ไม่อยากตามหลังกลัวตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่นหาย อยากให้เดินเคียงกันไป  อยากอุ่นใจและมั่นใจ ..ว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกล เราจะมีกันไปตลอดทาง..   ——————————————————– ที่มา : ฉันเกลียดเธอ … Continue reading →

  หวังว่าเธอคงสุขดี อยู่ตรงนั้นเจอสิ่งดี..ดี ฉันคงมี เพียงสิ่งเดียวทุกวัน มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยู่ทุกครั้งที่มองดาวมีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง เรื่องวันวาน และฝันของเรามีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงาคิดถึงเธอ คิดถึงเธอ เฝ้าแต่คิดถึงได้แต่คิดถึง สิ่งที่สองเราเคยมีเฝ้าแต่คิดถึงได้แต่คิดถึง นึกทีไร ก็ยิ้มทุกทีมีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ    

20080302 ฤกษ์งามยามดี   หลังจากที่ผลัดกันเบี้ยวไปเบี้ยวมา  เราไม่ว่าง ช่างไม่ว่าง  ก็ได้ฤกษ์ว่างตรงกันจนด้าย   วันนี้ปิยนันท์เลยมีกิจกรรมเดียวที่สามารถทำได้ คือออนไลน์ สงสัยได้ออนท้างวันด้วยดิ มิตรรักแฟนเพลงท้างหลายได้เบื่อกันไปข้างแน่  หุหุ  เมื่อเช้าก็ไปก่อก่วนพี่เล็กกะตู่ใน hi-5 มาและ แล้วจาไปป่วนใครต่อดีล่ะ ไปไหนก้อไม่ได้ต้องอยู่เฝ้าสมบัติอันน้อยนิด ซึ่งก็ไม่เห็นมันจามีไร เผลอๆ ช่างอาจมองว่าห้องนี้มันช่างไม่มีไรเอาซะเลย ง้ะ   จิง ๆก็ไม่ได้ห่วงว่าจามีไรหายหรอกนะ  จาเอาก็เอาไปเต๊อะ  แบ่ง ๆ กันใช้  แต่ขี้เกียจโดนคนโน้น คนนี้ถาม ปล่อยช่างทิ้งไว้ได้งัย  … เหอะๆ  แล้วเราก็เอาชีวิตผูกกะสังคมอีกแล้ว…   ว่างๆ ก็แอบดูช่างเค้านั่งแคะแกะเกาผนังห้อง ตอนนี้ห้องกลายเป็นห้องขี้เหร่ไปละ ด่างๆ … Continue reading →